From Russia with love

Na de vierklapper in Moskou trokken we opnieuw naar het station om onze Trans Siberische treinroute echt van start te laten gaan. Zoals aangekondigd door Dimitri (onze Wit-Russische vriend tijdens de eerste treinetappe) zag het treinstel er net iets minder luxueus uit. Het plastieken coupeetje werd ingeruild voor een open compartiment. Van tandenborstel, schoenlepel en pantoffels was er ook geen sprake meer. Echter niet getreurd, ruimte zat op onze zit- en slaapbanken. Zelfs languit liggen was mogelijk, én een extra matras om doorlig-reiswonden te vermijden, dan toch grand luxe! 

Eens aangekomen in Jekaterinaburg werden we overdonderd door de gezelligheid van de stad. Brede boulevards, vriendelijke mensen, straatartiesten her en der, een zomerse avond met zwoele bries, .... kustvibes in putteke binnenland. Twee dagen lang leefden we verder op deze vibes. De olijke huisbazin van onze veredelde homestay deed er met plezier een schep enthousiasme bovenop. Vooraf nooit gedacht dat Rusland ons zo warm zou bekoren, een aangename binnenkomer van formaat.

Op avond twee van deze geweldige citytrip trokken we alweer gepakt en gezakt richting treinetappe drie. Comfortgehalte idemdito van etappe twee, reisgezelschap van meet af aan op ongekende hoogte. Behulpzaam bij het wegmoffelen van al onze bagage en schuchter vertalend van elke prangende vraag, wierp Eva zich op als communicator van dienst. We zijn haar hiervoor enorm dankbaar want van Engels sprekende Russen zijn er al zeker geen twaalf in een dozijn. Kilometer per kilometer steeg de gezelligheid in ons compartimentje. Zelfs nieuwsgierige buren werden betrokken, een ware vriendschapsband was in de maak. Na zes uur hilariteit en vele verhalen namen we, in het bijzijn van haar moeder, afscheid van Eva. Een ontroerend moment onder vrienden voor het leven, al was het maar voor even. Met een zekere vorm van leegte doken we net als Yuriy, Irene, Rosa en Nadidja (althans zo uitgesproken en bezongen) onze beddenbank in. Tegen het ontwaken had ook Rosa de trein verlaten en was de bank tegenover ons ingenomen door een Russische vader en zoon. Stilzwijgend en gapend wisselden ze slapen af met staren. Tijd om onze lees- en puzzelboeken opnieuw boven te halen. 

Bij het vallen van de avond bereikten we Novosibirsk, de hoofdstad van West Siberië. Wie dacht dat het hier berekoud zou zijn, mooi niet. Ook hier een lekker zomers weertje om naar onze hostel te stappen. Deze leek wel kampioen in verstoppertje spelen, maar werd na een poosje zoeken en rondvragen toch ontdekt. Met google translate als vriend des huizes kunnen we hier goed aan de slag en genieten we ten volle van keuken en douche. We bezochten het lokale treinmuseum (een parel in vergelijking met dat van Jekaterinaburg), kuierden wat langs de nieuw ogende promenade aan de rivier en probeerden een glimp op te vangen van het interieur van het prachtige operagebouw om de hoek. Dit laatste zonder resultaat. Morgen ondernemen we een nieuwe poging. Samen met inpakken, een culturele tour, het verorberen van een lokaal gerecht en het plannen van onze vierdaagse in Irkutsk, hebben we een mooi gevuld dagprogramma voor de boeg. Rond middernacht  zitten we alweer op de trein voor etappe vier van ons traject.

Ondertussen cruisen we gezapig enkele tijdszones door en bevinden we ons nu in Belgische zomertijd +5. In Irkutsk doen we er nog een uurtje bij en bereiken we het uiterste tijdsverschil van onze reis. 

Meer weetjes en reisbelevingen serveren we jullie later allicht vanuit Ulaanbaatar. Dan trakteren we jullie onder andere op onze avonturen aan het Baikalmeer.